Geplaatst: 28-04-2012

Dit is Gjalar, een Noorse Lundehund, een ras dat maar bij weinig mensen bekend is. Van dit bijzondere ras zijn er maar 70 honden in heel Nederland. Gjalar is 12 weken oud en kwam op de kliniek voor zijn laatste puppy enting. Deze maand besteden wij graag aandacht aan dit zeer speciale hondenras, één van de zeldzaamste rassen ter wereld! Niet alleen komt dit ras maar weinig voor, dit ras heeft bovendien een aantal erg bijzondere en interessante kenmerken!

De Noorse Lundehund, ontleent zijn naam aan de papegaaiduiker, Lundefugl in het Noors. Dit ras werd gebruikt voor de jacht op deze vogel. Op Fugleoya (het Eiland van de Vogel) in Gildeskal in 1880 had een goede Lundehund evenveel waarde als een koe! Het werd als goed beschouwd als een hond 30 vogels in een nacht ving, zodat een jager 2 tot 3 Lundehunds moest houden om een goede vangst, 80 tot 90 vogels, te hebben. Maar er waren honden die wel 80 vogels in één jacht konden vangen. Eén hond ving zelfs 130 vogels! En dat op zeer onherbergzaam terrein! De kust bestond immers uit steile rotswanden en klippen.

De bijzondere anatomische kenmerken van de Lundehund:

Minstens 6 tenen aan elke voet
De voet van de Lundehund heeft vijf volledig ontwikkelde tenen en één teen met twee botjes die lijkt op de duim van de mens van de mens. Als een Lundehund niet in een tunnel kan kruipen omdat er weinig ruimte is, kan hij op zijn zij gaan liggen en zich verder naar binnen drukken. In deze positie maakt hij gebruik van zijn extra tenen.

Deze teen houdt contact met de grond. De Lundehund heeft aan elke voorpoot acht  voetzooltjes en aan elke achterpoot zeven.

De grootte van de voetzooltjes verschilt nogal van die van andere hondenrassen. De extra tenen gaven de hond een goede grip als hij moest balanceren op steile klippen of glibberige rotsen, en ze waren handig als de hond door moeilijke smalle gangen moest kruipen. De hond gebruikte deze extra teen voor steun en om zichzelf af te remmen op glibberig en oneffen terrein. Hierdoor kon hij op plaatsen komen die niet geschikt waren voor de mens.

Kan zijn oren sluiten zodat de gehoorgang afgesloten wordt voor vuil en vocht
De oren worden normaal rechtop gedragen. Wanneer de oren gesloten worden, beweegt de hond ze voorwaarts of achterwaarts en laat een klein stukje open aan het buitenste deel van het oor. Het sluiten van het oor helpt om de gehoorgang te  beschermen tegen vuil en water. Tevens zou dit kenmerk het de hond mogelijk kunnen maken om in smalle passages (tunnels/holen) geluid op te vangen met het oor terwijl het toch grotendeels tegen de kop moet worden gelegd om in de nauwe doorgang te kunnen bewegen.

Kan zijn nek volledig naar achteren buigen, zó ver dat het hoofd de rug raakt!
Hiervoor heeft hij speciale nekgewrichten. De mobiliteit van de nek van de Lundehund was zeer nuttig als hij zich moest omkeren om bijvoorbeeld uit de nauwe gang van een vogelnest te komen.

Heeft extreem flexibele schoudergewrichten.
De beide poten kunnen volledig zijwaarts gestrekt worden. Deze kenmerkende schouders stelden de hond in staat om zijn voorpoten te spreiden als hij de grip op een glibberige rots verloor, maar ook om te kunnen draaien in bekrompen ruimtes.
De Lundehund is dus een buitengewoon soepele en mobiele hond. Dit was ook nodig, aangezien de papegaaiduiker, waarop de hond jaagde, in een gebied van steile rotsen en klippen leefde. De hond moest zich hierin kunnen voortbewegen op een behendige en snelle manier, om goed te kunnen functioneren als jachthond.

Het karakter
Lundehund een bijzonder loyale, oplettende, intelligente, aardige en hartelijke kleine hond. Hij wordt omschreven als  levendig, betoverend en speels en altijd in topvorm als metgezel voor een flinke wandeling. Enigszins koppig af en toe, maar in het algemeen zeer gehoorzaam en toegewijd aan zijn baasje.

Met dank aan:
René en Joke Tibben
Kennel Lundeklippe
www.lundeklippe.nl