Geplaatst: 10-08-2012

Uitgebreide operatie hakgewricht bij Luna.
Dit is Luna, een pittige mechelse herder van 8 jaar oud. Luna wordt op de kliniek binnen gebracht omdat zij al een tijdje mank loopt. Het begon met weinig steunen op de linker-achterpoot, maar daarna wilde Luna helemaal niet meer op de achterpoot staan en liep ze op drie poten. En Luna is bepaald geen aansteller! Haar baasjes maakten zich dus zorgen.
Omdat Luna niet op de poot wilde steunen en niet reageerde op pijnstillers/ontstekingsremmers en antibiotica,  hebben we van haar poot verschillende röntgenfoto’s gemaakt. Daarop was te zien dat op beide hakken arthrose aanwezig was en dat de linker hak (tarsus) geluxeerd was.

Dat wil zeggen dat deverschillende peesjes, bandjes en botjes van de tarsus niet meer mooi in één lijn en op de juiste positie staan en daardoor is er beweging mogelijk is op plaatsen waar dat normaal niet mag. Dat heeft tot gevolg dat Luna op een onnatuurlijke manier door haar hak-gewricht heen zakt en dat doet pijn. Op de foto's rechts is te zien hoe abnormaal de tarsus van Luna doorzakt. Er is een duidelijk verschil tussen links en rechts te zien.
  
Om Luna te helpen is een operatie nodig. Daarbij proberen we om het tarsusgewricht te stabiliseren terwijl daarbij de volledige functie van het gewricht, en de volledige beweeglijkheid behouden blijft. In sommige gevallen blijkt tijdens de operatie dat het niet mogelijk is om alle botjes stabiel te houden en dan wordt er van het gewricht een zogenaamde “ankylose” gemaakt. Het gewricht wordt dan gestabiliseerd op een zodanige manier dat de hond er wel op kan steunen, maar het gewricht kan dan niet meer buigen en strekken. Het gewricht wordt dan als het ware vastgezet in één bepaalde houding.

	Links: Een model van de hak, waarop alle verschillende botjes te zien zijn. De maten en het benodigde instrumentarium worden op voorhand berekend. Midden: Het instrumentarium wordt geassembleerd. Het hakgewricht wordt vrijgeprepareerd. Rechts: De boormachine in actie. De plaat wordt geplaatst door middel van schroeven.

In Luna’s geval hebben we kunnen bewerkstelligen dat de functie van het gewricht behouden blijft.

Er is een plaat van chirurgisch staal op de botjes van de tarsus geplaatst en die is met 7 schroeven vastgezet. Een hele operatie waarbij de chirurgen uiterst secuur te werk gaan! Met een boormachine worden de schroeven in de diverse botjes van de tarsus geschroefd, zodat de plaat op zijn plaats blijft. Het is hierbij van groot belang om de schroeven op een bepaalde manier te plaatsen en aan te draaien. Voorzichtigheid is geboden, want het bot mag niet splijten! (foto onder)

Nadat de plaat in de juiste positie is vastgezet worden eerst de omringende weefsels en daarna de huid gehecht.  Na de operatie wordt de poot van Luna in een stevig steunverband gezet. Dit verband moet enkele weken blijven zitten. Luna voelt zich na de operatie al direct een heel stuk beter, ze kan al direct beter steunen op de poot, heeft minder pijn nu deze niet meer doorzakt, maar ze moet natuurlijk nog erg rustig aan doen. Dit om te voorkomen dat de schroeven los gaan zitten of de plaat van zijn plaats komt.  

Het eindresultaat

Na enkele weken is het verband eraf gehaald en Luna mag geleidelijk aan wat meer beweging krijgen. Maar nog steeds niet genoeg naar haar zin! Ze is erg fanatiek! Bij dit soort patiënten is de herstelperiode net zo belangrijk als de operatie zelf. Als de operatie perfect gelukt is, maar de patiënt wordt niet rustig gehouden, of maakt een verkeerde beweging, dan kan alles voor niks zijn geweest. Luna’s baasjes hebben haar gelukkig goed rustig  kunnen houden en het herstel verloopt prima. De hechtingen zijn eruit en ze is al regelmatig op controle geweest.  Ze kan inmiddels  goed op de poot steunen en ze mag geleidelijk aan al wat meer bewegen maar nog steeds niet los rondrennen.    Binnenkort komt Luna nog op bezoek voor een controle-röntgenfoto.